• Start

• Drużyna B.
  Opcja pełnego ekranu: z prawokliku wybrać "Go Full Screen"
  [Pałerd baj Highslide JS & TiltViewer]

• Zdobyte
  Miejsca zdobyte przez Drużynę B.
  Wyświetl większą mapę
  [Pałerd baj Highslide JS]

• Index
  Indeks wypraw. Wyjazdy wielodniowe pogrubiono.

• Wpisywalnia
  Zostaw znak...
  Wpisywalnia jest wspólna dla witryny Drużyny B. oraz ARTI on the net

• Kontakt
  Formularz kontaktowy do Drużyny B. Przez wybór odpowiedniej opcji możesz przesłać wiadomość konkretnej osobie lub zwrócić się do Drużyny jako całej.
  Pola oznaczone gwiazdką są obowiązkowe.
  Formularz dostarcza JotForm

Wyprawa na Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, która odbyła się w dniach 5 - 8 września 2008 zakończyła oficjalnie tegoroczny sezon rowerowy mikołajsko-prabucko-wikrowskiej wesołej ekipy rowerowej. Wypraw nie było wiele, ale były za to zapierające dech w piersiach atrakcje (i podjazdy (: )

Rowerowa część trasy rozpoczęła się w Częstochowie, gdzie dostaliśmy się razem z osprzętem pociągiem z Tczewa. Późny przyjazd oznaczał niewiele kilometrów i mało czasu do zachodu Słońca, stąd tylko śmignęliśmy u podnóży zamku w Olsztynie, by dostać się o przyzwoitej porze do upatrzonego  przez nas schroniska młodzieżowego w Siedlcu. Ponieważ na Jurze schronisk ci u nas dostatek moćpanie, a i ich cena jest niższa niż niejednego pola namiotowego w Polsce, stąd namiot woziliśmy tylko w razie nieoczekiwanej okoliczności, jak dla przykładu napotkanie będącej w odwrocie z Jarocina młodzieży organizującej w każdej wiosce koncerty, bądź na wypadek awarii i konieczności nocowania w polu.

Dzień drugi, pobudka o 0400 i wyjazd o 0600 czyli jak na pierwsze dni września przystało - o wschodzie Słońca. Na początek obejrzeliśmy resztki zamku Ostrężnik, które łatwo przeoczyć, ale po kilkunastu kilometrach napotkaliśmy konkretniejsze budowle - w Mirowie i w Bobolicach. Ten drugi od 7 lat jest rewitalizowany i widać, że jego właściciele to prawdziwi zapaleńcy (nie łatwo w dzisiejszych czasach remontować zabytek - posłowi Palikotowi nie idzie chyba w komisji "Przyjazne Państwo" pozbywanie się zbędnych przepisów).

Jadąc dalej odwiedziliśmy Morsko z tamtejszymi ruinami oraz najsłynniejszy zamek, a właściwie jego pozostałości, w Podzamczu Ogrodzieńskim, będącym symbolem Szlaku Orlich Gniazd.
Tutaj warto wspomnieć o micie obfitości ścieżek rowerowych na Jurze. Jeśli ktoś uprawia rowerowy treking to ścieżki rowerowe wyznaczone w tamtym rejonie na nic mu się zdadzą - są to trasy dla typowych miłośników rowerków MTB i rowerami crossowymi duża część tych szlaków jest trudna do pokonania ze względu na piaskownice i skaliste podłoże. Szybko to zauważyliśmy i już dalej staraliśmy się nie zjeżdżać z szos.

Dzień drugi zakończyliśmy szaleńczą jazdą po pionowych zjazdach i podjazdach na trasie z Troks przez Braciejówkę do schroniska w Skale, gdzie pani recepcjonistka po rozmowie telefonicznej powiedziała nam, że nie będzie czekać dłużej niż do dwudziestej. Niestety nie dotrzymała słowa, bo dotarliśmy tam w ostatniej minucie. Po raz pierwszy usłyszałem wtedy od Kachny, że bała się na jednym ze zjazdów, gdy normalnie nie waha się depnąć w pedał do siedemdziesiątki, kiedy tylko nadarza się okazja :F

Nie marnując kolejnego dnia, już po godzinie szóstej śmigaliśmy malowniczą, otuloną we mgle, trasą wiodącą przez Dolinę Prądnika, nad którą górują monumentalne wapienne ostańce, ze słynną Maczugą Herkulesa strzegącą zamku na Pieskowej Skale. Było to zwieńczeniem naszej wyprawy, stąd pomysł, aby pokonać Szlak Orlich Gniazd wbrew przewodnikom, czyli nie od Krakowa do Częstochowy, a w odwrotnym kierunku.

Zajrzeliśmy jeszcze na Zamek w Korzkwi, by już w południe wylądować w Krakowie, będącym metą rowerowej części wyprawy. Tam napawaliśmy się duchem minionych czasów błądząc zatłoczonymi uliczkami Starego Miasta.

Następnego dnia o poranku wsiedliśmy w pociąg powrotny.